سرفه یا عطسه ممکن است تنها راهی نباشد که افراد عوامل بیماری‌زا نظیر ویروس کرونای جدید را به دیگران منتقل می‌کنند. به‌نقل از مطالعه‌ای تازه، صحبت‌کردن نیز می‌تواند قطره‌هایی چنان کوچک را به بیرون پرتاب کند که قادر به باقی‌ماندن در هوا به‌مدت هشت تا ۱۴ دقیقه هستند و کرونا را منتقل می‌کنند. ممکن است به کمک این پژوهش که روز چهارشنبه در نشریه‌ی PNAS منتشر شد، توضیح داد که افراد بی‌علامت یا دارای علائم خفیف چگونه در سکونتگاه‌های بسته نظیر دفاتر، خانه‌های سالمندان، کشتی‌های تفریحی و دیگر فضاهای محدود، دیگران را آلوده می‌کنند.

باوجود اهمیت مطالعه جدید، شرایط آزمایشی آن باید در موقعیت‌های بیشتر در دنیای واقعی تکرار شود و پژوهشگران هنوز نمی‌دانند که چه مقدار ویروس باید از فردی به فرد دیگر منتقل شود تا عفونت رخ دهد. بااین‌حال، یافته‌های پژوهش جدید بر ضرورت پوشیدن ماسک و رعایت دیگر اقدامات احتیاطی در محیط‌های یادشده به‌منظور کاهش انتشار ویروس کرونا تأکید می‌کند.

دانشمندان موافق‌اند که ویروس کرونا در اغلب موارد با قرارگیری درمعرض قطرات بسیار کوچک تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود. این قطرات وقتی از بدن فرد خارج شوند، معمولا پس از طی فاصله‌ی کمتر از دو متر روی زمین سقوط می‌کنند. قطرات ممکن است روی سطوحی نظیر دستگیره‌ی در بنشینند و سپس افراد با لمس ذرات ویروسی باقی‌مانده، آن‌ها را به صورتشان منتقل کنند؛ اما برخی قطرات می‌توانند در هوا باقی بمانند و افراد آن‌ها را استنشاق کنند.

سرفه یا عطسه به شدت کرونا را منتقل می‌کند

آزمایش‌های دقیق نشان داده است که سرفه یا عطسه‌کردن چگونه می‌تواند انفجاری از هوای ترکیب‌شده با بزاق یا مخاط تولید کند که درصورت بیمار بودن فرد، قادر است صدها میلیون ذره‌ی ویروسی را به درون هوا بفرستد. یک سرفه می‌تواند نزدیک به ۳ هزار قطره‌ی تنفسی بیرون دهد؛ درحالی‌که با عطسه‌کردن ممکن است تا ۴۰ هزار قطره تولید شود.

پژوهشگران مؤسسه ملی دیابت و بیماری‌های کلیوی و گوارشی و دانشگاه پنسیلوانیا برای آنکه دریابند چه مقدار قطره درجریان گفتگویی معمولی تولید می‌شود، از داوطلبان خواستند تا واژگان «سالم بمان» را چندین بار تکرار کنند. درحالی که شرکت‌کنندگان در انتهای باز جعبه‌ای مقوایی صحبت می‌کردند، پژوهشگران درون آن را لیزرهای سبز روشن و انفجار قطرات تولیدشده به‌دست افراد را ردیابی کردند.

انتقال هوابرد ویروس کرونا

نور لیزر پراکندگی قطرات را در محیط آزمایشی نشان می‌دهد

اسکن‌های لیزر نشان داد که درحین صحبت، تقریبا ۲۶۰۰ قطره‌ی کوچک در ثانیه تولید شد. وقتی پژوهشگران برپایه‌ی مطالعات پیشین، مقدار و اندازه‌ی قطرات تولیدشده در حجم‌های مختلف را بررسی کردند، دریافتند که بلندتر صحبت‌کردن می‌تواند قطرات بزرگتر و همچنین بیشتری تولید کند. هرچند دانشمندان قطرات گفتاری تولید‌شده به دست افراد بیمار را ثبت نکردند، مطالعات پیشین مقدار دقیق مواد ژنتیکی ویروس کرونا را که می‌توان در مایعات دهان بیماران معمولی یافت کرد، محاسبه کرده‌اند. براساس این یافته، پژوهشگران برآورد کردند که یک دقیقه صحبت‌کردن با صدای بلند می‌تواند دست‌کم هزار قطره‌ی حاوی ویروس تولید کند.

پژوهشگران همچنین دریافتند که هرچند قطرات کوچک به‌محض خروج از دهان فرد دراثر خشک‌شدن کوچک می‌شوند، همچنان می‌توانند به‌مدت هشت تا ۱۴ دقیقه در هوا شناور بمانند. آن‌طور که نویسندگان در مطالعه نوشته‌اند «این مشاهدات تأیید می‌کند که احتمال درخورتوجهی وجود دارد که صحبت‌کردن معمولی به انتقال هوابرد ویروس در محیط‌های محدود منجر شود.»

آخرین نتایج تحقیقات پژوهشگران

پژوهشگران ادغان دارند که آزمایش آن‌ها در محیط کنترل‌شده با هوای راکدی انجام شده که ممکن است بازتاب‌دهنده‌ی  آن چیزی نباشد که در اتاق‌های دارای تهویه‌ی مناسب رخ می‌دهد؛ اما آن‌ها همچنان معتقدند که مقادیر گزارش‌شده در پژوهش «به‌طرز محافظه‌کارانه تخمین‌های حد پایین» هستند؛ زیرا برخی افراد بار ویروسی بالاتر دارند؛ بدین معنا که ممکن است قطراتی با چندهزار ذره‌ی ویروسی بیشتر از حد متوسط تولید کنند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها می‌گوید حفظ دست‌کم دو متر فاصله از دیگران می‌تواند به افراد کمک کند تا از تماس با قطرات تنفسی جلوگیری کنند و خطر عفونت را پایین بیاورند؛ اما به‌گفته‌ی بسیاری از دانشمندان، قطرات بسته به فشار پرتاب، دمای محیط پیرامون، وجود جریان هوای احتمالی با توانایی حمل آن‌ها تا مسافت‌های دورتر و دیگر شرایط، می‌توانند بیش از دو متر نیز حرکت کنند.

دانشمندان همچنین درحال بحث دراین‌باره هستند که آیا ویروس کرونا قادر است ازطریق قطرات کوچک‌تر از یک‌دهم عرض موی انسان یا آئروسل‌ها نیز منتقل شود، آیا می‌تواند معلق بماند یا ازطریق هوا مسافتی طولانی‌تر را طی کند یا نه.

صحبت کردن کرونا را منتقل می‌کند

در مطالعه‌ای دیگر، نویسندگان همین پژوهش اخیر نشان دادند که صرفا بیان برخی حروف می‌تواند مقادیر بسیار چشمگیرتری از ذرات تنفسی را تولید کند. به‌عنوان مثال حرف «th» در واژه‌ی «healty» به‌نحو بسیار موثری قادر به تولید قطرات گفتاری است. مقاله‌ای دیگر که در ماه ژانویه به‌دست پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا دیویس منتشر شد، دریافت که حرف صدادار «e» در واژه‌ی «need» بیش از حرف «a» در واژه‌ی «saw» یا «o» در «mood» قطره‌ی تنفسی تولید می‌کند.

آنچه پژوهشگران هنوز نمی‌دانند این است که آیا تمام قطرات تولیدشده دراثر صحبت، عطسه و سرفه، ذرات ویروسی را حمل می‌کنند؛ آیا همگی به‌یک اندازه عفونی هستند یا مقادیری مشخص از ویروس باید منتقل شود تا فرد با تنفس آن بیمار شود. بااین‌حال، مطالعه‌ی جدید ضرورت رعایت فاصله‌ی فیزیکی از سایر افراد را به‌منظور کمک به کاهش انتشار ویروس کرونا تقویت می‌کند. این پژوهش همچنین بر اهمیت پوشیدن ماسک درهنگام برقراری تعاملات اجتماعی تأکید می‌کند.

منبع: zoomit.ir