به‌گزارش واشنگتن پست، هرچند برخی شواهد اولیه مبنی بر تأثیر احتمالی نور خورشید، گرما و رطوبت بر کاهش سرعت انتشار کووید ۱۹ وجود دارد. ماه‌های تابستان ممکن است درعین‌حال میزبان خطراتی تازه باشند. دنیاگیری کووید ۱۹ و گرمای شدید هردو برای سالمندان و افراد ناتوان به ‌نحو مرگباری خطرناک است.

متخصصان می‌گویند تغییرات اقلیمی احتمالا مشکل را تشدید خواهد کرد. به‌عنوان مثال، انتظار می‌رود اغلب بخش‌های ایالات متحده این تابستان دمای غیرمعمول بالایی نسبت به متوسط دمای بین سال‌های ۱۹۸۱ و ۲۰۱۰ داشته باشند. این پیش‌بینی‌ها از خدمات هواشناسی ملی با روند گرمایشی بلندمدت مطابقت دارند. شمال شرق این کشور که به‌سختی از ویروس کرونا آسیب دیده، با خطر بالای هوای گرم‌تر روبه‌رو است. درواقع، هیچ بخشی از آمریکا درانتظار تابستانی با دمای غیرمنتظره خنک نیست.

به‌گفته‌ی متخصصان، تا زمانی‌که تابستان را پشت سر نگذاریم، تعیین نقش تغییر اقلیم در انتشار بیماری امکان‌پذیر نخواهد بود. باتوجه به آنکه طبق داده‌های اداره ملی اقیانوسی و جوی از سال ۱۹۸۰ تاکنون، سرزمین اصلی ایالات متحده تقریبا یک درجه‌ی سانتی‌گراد گرم‌تر شده است. پیش‌بینی تابستانی گرم‌تر ازهمیشه شگفت‌آور نیست. جاستین مانکین، اقلیم‌شناس در دانشگاه دارتموث می‌گوید «در هر تابستانی که در جهان اتفاق می‌افتد، گرمایش جهانی ازقبل درحال وقوع بوده است.» او با اشاره به اینکه تغییر اقلیم احتمال گرمای شدید تابستان را افزایش می‌دهد، گفت:

ما شواهد بسیار خوبی دردست داریم که نشان می‌دهد، دمای شدید به‌دلیل گرمایش جهانی سریع‌تر از دمای متوسط درحال افزایش است.

نقشه موج گرما در آمریکا

این نقشه احتمال وقوع دمای فراتر از حد متوسط را در بخش‌های مختلف آمریکا از ماه مه تا ژوئیه درمقایسه با متوسط دما از ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۰ نشان می‌دهد.

کرونا در فصل گرم

یک دلیل این است که تابستان گرم‌تر این فصل زودتر درحال خشکاندن خاک و سپس گرم‌تر کردن آن است. وقتی خاک مرطوب باشد، مقداری از آن رطوبت تبخیر می‌شود و زمین را خنک می‌کند؛‌ اما هنگامی که خاک خشک است، زمین گرم باقی می‌ماند. همچنین به‌گفته‌ی رادلی هورتون، اقلیم‌شناس در دانشگاه کلمبیا، تغییر اقلیم تعداد روزهای گرم و مرطوب را افزایش می‌دهد. هرچه اقیانوس‌ها گرم شوند، آب دریا بیشتر تبخیر می‌شود و رطوبت هوا افزایش می‌یابد و بدین‌ترتیب روزهای گرم را عذاب‌آورتر می‌کند. هورتون می‌گوید:

یک نکته که ما را درباره‌ی گرما و رطوبت واقعا شدید نگران می‌کند، این است که اگر هوا به‌قدر کافی مرطوب شود، خنک‌ماندن برای افراد اساسا غیرممکن می‌شود. وقتی شما عرق می‌کنید، آب روی پوست شما تبخیر می‌شود و شما را خنک می‌کند؛ اما وقتی آن بیرون شرجی باشد، هوا ازقبل از رطوبت اشباع شده است؛ درنتیجه عرق صرفا به پوست شما می‌چسبد. اگر هوا به‌اندازه‌ی کافی مرطوب باشد، افراد سالم ممکن است به‌دلیل ناتوانی در خنک‌کردن خود دراثر امواج گرما ازدنیا روند.

مانکین می‌گوید «ازمنظر تابستان، آنچه تصور می‌کنم واقعا آسیب‌رسان خواهد بود، ترکیب رخدادهای گرما و رطوبت است. در دمای مشابه نیویورک در مقایسه با آریزونا، حوادث مرگ‌ومیر مرتبط با گرمای بیشتری دارد و دلیلش این است که وقتی گرما به نیویورک می‌رسد، همراهش رطوبت می‌آید.» این نکته بسیار مهم است که امواج گرما افراد را درمعرض خطراتی یکسان قرار نمی‌دهد. به‌گفته‌ی مانکین، «گرما همانند کووید ۱۹ بر آسیب‌پذیرترین افراد از بین ما اثر می‌گذارد. اینکه بتوانید خود را خنک کنید، به‌طور فزاینده نشانه‌ای از ثروت قلمداد می‌شود»

امواج گرما اغلب در جوامع کم‌درآمد شدیدتر است؛ زیر این نواحی معمولا فاقد درخت، پارک و فضای سبزی هستند که در کاهش دما تأثیرگذار خواهند بود. همچنین افراد در این جوامع به احتمال زیاد، صاحب تهویه‌ی هوا نیستند و حتی آن‌هایی که دارند نیز ممکن است به‌دلیل هزینه‌ی بالای برق، از به‌کارگیری تهویه اجتناب کنند. در چنین وضعیتی با از راه‌رسیدن تابستان، این دسته از افراد احتمالا قادر به ماندن در خانه نیستند و ممکن است برای فرار از گرما به مکان‌های عمومی نظیر ساحل و استخر بروند.

منبع: zoomit.ir